مدح امیرالمؤمنین حضرت علی علیهالسلام
دلـی که خـانـه مـولا شـود حـرم گردد کز احترام عـلـی کـعـبه محـتـرم گردد مـن از شکـستـن دیـوار کعـبـه دانـستم که هر کجا که علی پا نهد حـرم گردد هنوز روز خوش دشمن است تا آن روز که ذوالفـقـار زبـان عـلـی دو دم گـردد دلـی که جام بلا را کشیده تا خط جور چـه احـتـیاج که دنـبـال جـام جـم گردد قبول خاطر خون خدا شدن شرط است نه هرکه مرثیهای ساخت محتشم گردد نه هر که کشته شود میتوان شهیدش گفت نه هر سری که به نی میرود علم گردد حـدیث عـشق و وفـا نـاسروده میماند مگـر که دست عـلـمـدار ما قـلم گـردد هنوز شعلهور از خیمههای عاشوراست ز شـور شـیــونـی دل مـبـاد کـم گـردد |